بین مرگ و زندگی یه خاطرس که چشای بسته یادت میاره
مث گم کردن و پیدا شدنه نفسای خسته یادت میاره..
روی تخت گرم بیمارستان پشت شیشه های بارونی و خیس
قطره قطره زندگیتو دوره کن لحظه لحظه خاطراتو بنویس..
بنویس آینه ی قدی عشق رو به روی تن بیمار منه
واسه موندن یه فرشته ی نجات مث پروانه پرستار منه..
بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو

از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو
بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو..
از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو
بین مرگ و زندگی یه خاطرس بین بی قراری یاس و امید..
رو به روم اما یه ماه روشنه یه امید تازه یه قلب سفید
وارث نجیب بانوی غریب حس امنیت و آرامش من..
ناجی شریف لحظه های سخت عشق بی وقفه پرستار وطن
بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو..